Eindelijk het is zover. Eerste even een nachtje slapen in een hotel in Dusseldorff. 's Morgens rond 07:20 vertrek naar Dusseldorff airport. Auto parkeren op P25, bordjes P25 gevolgd en ja hoor daar is het. Wacht eens er staat iemand voor de slagboom, eventjes gewacht maar geen beweging. Even aanspreken in het Duits;
Kunt u even opzij gaan want ik zou er graag in willen, ja maar hij is vol klopt, hij gaf aan dat het parkeervak vol was, maar wij hadden gereserveerd. Maar u kunt er dan toch ook niet in? Jawel want ik heb geboekt met mijn creditcard en die moet ik in die gleuf plaatsen. Ze begreep het niet. Mijn man is even een rondje lopen en komt zo terug want ik heb geen rijbewijs Ja dan zit er niets anders op dan even wachten. Na een kwartiertje te hebben gewacht kwam hij inderdaad op zijn gemak aanlopen, stapte in en rijd weg. Ik naar binnen plaatse gezocht en rennen naar de transferbalie. Daar aangekomen dacht ik als je van te voren incheckt kun je gewoon de lange wachtrij links laten liggen en je bagage afgooien en koffie gaan drinken. Dat was dus niet het geval er was maar 1 rij voor alles, 1,5 uur later 09:45 (vliegtuig gaat om 10:10) dan toch eindelijk naar gate B79. Inchecken, met een laptop is dat toch nog niet zo gedaan. En ik was vergeten om de pot gel uit de handbagage te halen. (die hadden we nodig in Dusseldorff) dus onze trolley werd er uit gehaald. Pot gel weg en op naar het vliegtuig. Dat ging allemaal goed, 40 minuten vliegen, landen in Amsterdam, naar onze aansluiting Martinair op het bord kijken en ...... 5 uur vertraging. 14:00 uur was 19:00 uur geworden. Nou das lekker, Dan hebben we nu tijd om wat te eten, drinken en rond te lopen. Ondertussen van Martinair wat coupons gehad om een diner te kunnen nuttigen. Die 5 uur waren eigenlijk zo weer voorbij. Om 19:30 dan toch de lucht ingegaan om vervolgens om 23:00 uur Orlando tijd aan tekomen. Het douane verhaal stelde eigenlijk niets voor en bij de Alamo balie hebben we een Jeep uitgezocht. Bij het wegrijden hiervan zag ik de tank halfvol was. Ik heb dit nog door kunnen geven voordat ik de garage verliet en de medewerker heeft dit opgeslagen in de computer.
Hij zei dat het goed gaat komen bij het inleveren van de auto. Het volgend probleem was de Tom Tom. Autostekker erin, lampje op Tom Tom wordt groen maar de display gaat niet aan. (weet iemand wat hier het probleem van zou kunnen zijn?
Het was dus wel een probleem want op onze papieren stond dat ons hotel aan de Irlo Bronson highway lag en dat konden wij niet vinden. Ook de mensen die we gevraagd hebben wisten deze weg niet te vinden. Wat bleek nu (ik denk dat de meeste florida-ers al beginnen te lachen) de Irlo Bronson is een andere naam voor highway 192.
Diep in de nacht dan toch aangekomen en het bedje opgezocht. Morgen doen we het even rustig aan en schuiven de planning een dag door.
Foto's heb ik nog niet zoveel dus die komen nog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik zou het niet weten wat je aan je tomtom kunt doen. Hopelijk is er hier een volger die er wel raad op weet. Laat het ons in ieder geval weten.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van jullie relax dagje.
Tot morgen
He wat een reis zeg, maar jullie zijn er.
BeantwoordenVerwijderenOnder op de Tomtom zit een klein gaatje met een reset knopje. Met een tandstoker of iets scherps kun je dit indrukken ... Probeer dit eens !!!
Wat een reis zeg, daar zit je niet echt op te wachten en dan doet de TomTom het ook nog niet.... Ik dacht ook dat het resetten misschien helpt. Het genieten kan nu beginnen, heel veel plezier! Vergeet niet mooie foto's van de honkbalwedstrijden te maken ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar die 192 is heeel lang dus dan zou je nog een halve nacht kunnen zoeken...gelukkig hebben jullie het gevonden, veel plezier!
BeantwoordenVerwijderen